پوشش‌های کامپوزیتی یا فایبرگلاس (Fiber Reinforced Plastics) پوشش های پایه پلیمری تقویت شده با الیاف می باشند که به دلیل دارا بودن وزن و چگالی پائین و همچنین استحکام مکانیکی مطلوب، در عین خواص ضدخوردگی شیمیایی، بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. پلاستیک‌های تقویت شده با الیاف شیشه یا همان FRP، از سال 1950 در صنایع مختلف شیمیایی و ساخت تجهیزات مختلف از جمله فن ها، لوله ها، پایه پمپ ها و لاینینگ مخازن مورد استفاده قرار می گیرد.
در این نوع پوشش ها، نوع، کیفیت، پایۀ شیمیایی رزین مصرفی، گرماژ الیاف مصرفی، طرح بافت، کیفیت الیاف و نحوۀ اجرای پوشش تعیین کنندۀ کیفیت نهایی پوشش می باشد. رزین هایی که معمولا در ماتریس این نوع پوششها استفاده می شوند عبارتند از: وینیل استر، اپوکسی، پلی استر، فوران، فنول، نوالاک وینیل استر و... . الیاف تقویتی مورد استفاده نیز که نقش مهمی را در تقویت و استحکام پوشش های ضدخوردگی ایفا می کنند، معمولا از انواع الیاف شیشه و کربن با دانسیته های مختلف می باشد.
در پوشش‌های کامپوزیتی، پایه رزین علاوه بر خواص شیمیایی از دو جهت حائز اهمیت می باشد؛ اول به عنوان نگهدارنده بستر الیاف تقویتی؛ دوم به عنوان توزیع کننده تنش‌های وارده در کل سطح پوشش و جلوگیری از آسیب‌های مکانیکی احتمالی. لذا انتخاب نوع مناسب و باکیفیت رزین، با در نظر گرفتن شرایط فرآیندی، نقش به سزائی در بهبود عملکرد و طول عمر پوشش ایفا می‌نماید.
مزایای پوشش‌های کامپوزیتی (FRP):
- مقاومت بالای خوردگی در مقابل طیف وسیعی از اسیدها، بازها، حلال‌ها، کلریدها و مواد اکسید کننده
- استحکام مکانیکی و مقاومت ضربه مطلوب
- عدم نیاز به حفاظت کاتدی- بدون زنگ
- قیمت پائین نسبت به برخی پوشش‌های ضدخوردگی رایج